Kaplica pw. Św. Wawrzyńca na Śnieżce była pierwszym kościołem filialnym Miłkowa, o czym nadmienia się już w roku 1687 w protokołach wizytacyjnych.

W 1653 roku hrabia Schaffgotsch zlecił budowę kapliczki, która zakończyła się we wrześniu 1665 roku.

Opiekę nad wybudowaną na Śnieżce kaplicą hrabia Schaffgotsch powierzył właścicielowi wybudowanego tutaj w 1670 roku schroniska.

Ołtarz do kaplicy przewieziony został z Krzeszowa. Aktu poświęcenia dokonał 10. 08. 1681 roku ksiądz opat z Krzeszowa.

Kaplica poświęcona została na cześć Matki Najświętszej, św. Józefa, św. Jana Chrzciciela, św. Krystofera, św. Wawrzyńca i św. Jadwigi.

Kamienna figura św. Wawrzyńca w ołtarzu przyczyniły się szczególnie do ozdoby kaplicy.

W następnych latach kaplica uległa poważnym uszkodzeniom.

W roku 1754 na skutek uderzenia pioruna zniszczone zostało pokrycie dachowe, w 1755 wilgoć uszkodziła obraz Najświętszej Marii Panny, a w roku 1771 uderzenie pioruna spowodowało poważne pęknięcie muru z jednej strony kaplicy, uszkodzona została też figura św. Wawrzyńca.

Na zlecenie hrabiego obraz Najświętszej Marii Panny przeniesiony został do kaplicy św. Anny i dopiero po ukończeniu remontu kaplicy ponownie przeniesiono go na Śnieżkę.

Nabożeństwa w kaplicy na Śnieżce odprawiane były przez cystersów z Cieplic, należących do klasztoru w Krzeszowie.

Początkowo w kaplicy odprawiano nabożeństwa pięć razy w ciągu roku, później w drugiej połowie XVIII wieku już tylko trzy razy: w święto Narodzenia NMP, Nawiedzenia NMP, Wniebowzięcia NMP.