Śnieżne Kotły to 2 najlepiej rozwinięte kotły polodowcowe w Karkonoszach o maksymalnej głębokości 215m.

Przedstawiają one widok wspaniały, niesamowity, przypominający krajobraz.

Są one rozdzielone wąską skalną grzędą i wciśnięte w północne zbocza głównego grzbietu Karkonoszy między Łabskim Szczytem a Wielkim Szyszakiem.

Pionowe ściany skalne dochodzą do ok. 150m wysokości, górna krawędź Dużego Kotła położona jest na wysokości 1490m n.p.m. w Wielkim Kotle znajdują się dwa małe Śnieżne Stawki.

Duży Kocioł (Wschodni) ma 800m długości i 600m szerokości łącznie z Małym Kotłem (Zachodnim) stanowią ścisły rezerwat przyrody o pow. 127ha.

Śnieżne Kotły należą do najbardziej dzikich, a przy tym niebezpiecznych zakątków Karkonoszy.

Należy tu uważać na krawędzie przepaści, gdzie zalegają zdradliwe hałdy śnieżne. Obowiązuje tu zakaz opuszczania szlaków.

Nazwa Kotłów wywodzi się z płatów śniegu, które utrzymują się pod pionowymi zerwami skalnymi do późnego lata.

Śnieżne Kotły to najbogatsze zbiorowisko górskiej flory i to nie tylko w Karkonoszach, lecz także w całych Sudetach.

Szlaki w pobliżu Śnieżnych Kotłów:

• szlak czerwony (Główny Szlak Sudecki)
• szlak zółty: z Hali Pod Łabskim Szczytem
• szlak zielony: tzw. Ścieżka nad reglami - prowadzi w głąb Śnieżnych Kotłów od Hali Pod Łabskim Szczytem (szlak trudny i niebezpieczny, a zimą zamknięty!)