Kościół farny pw. Św. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu jest jednym z największych obiektów sakralnych w regionie.

Odbywają się w nim centralne, miejskie i diecezjalne uroczystości i wydarzenia.

Wysmukłą i wysoką wieżę (ok. 80m wys.) tej rzymskokatolickiej świątyni widać już z daleka.

Wcześniej – od XV wieku, w miejscu tym stał niewielki kościół św. Michała (z 1428 roku), który rozebrano w 1899 r. z uwagi na jego niewielką pojemność (w II poł. XIX wieku) w Wałbrzychu wzrosła liczba wiernych wyznania rzymskokatolickiego) i nie najlepszy stan techniczny.

Obecny kościół wzniesiono w latach 1900–1904, wg projektu wrocławskiego budowniczego A. Langera.

Jest to monumentalna, neogotycka świątynia, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego, murowana z cegły i nakryta dwuspadowym ceramicznym dachem.

W ścianach kościoła – wzmocnionych przyporami, uwagę zwracają wysokie na 12m witrażowe okna.

W elewację południową wmurowano 9 tablic epitafijnych, pochodzącej z wcześniejszych świątyni.

Z tego samego okresu są też stacje Drogi Krzyżowej, rzeźba Pieta, ambona i inne.

Uwagę przykuwa również znacznie późniejszy, bo z 1946 r., piękny ołtarz Matki Boskiej częstochowskiej.

Ze starszego wyposażenia (pochodzącego z wcześniejszego kościoła), należy wymienić renesansową chrzcielnicę (z 1593 r.) i dwa dzwony – z 1467 i 1505 roku.