Kościół Parafialny p.w. Św. Jana Ewangelisty jest charakterystycznym przykładem świątyni obronnej z I połowy XIV wieku. Ta gotycka budowla uważana jest za najsłynniejszy kościół warowny w Europie Środkowej. Budowę kościoła rozpoczęto w 1350 roku i trwała około 30 lat.

W XVI wieku, w obawie przed tureckimi najazdami, kościół został przebudowany i ufortyfikowany, by nadać mu funkcje obronne - przekształcone zostały dachy i dobudowane mury tarczowe zakończone attyką.


Monumentalny kościół góruje nad miastem i zwraca uwagę potężną wieżą i charakterystycznym dla gotyckich budowli wykończeniem dachu w formie tzw. "jaskólczych ogonów".

Wewnątrz świątyni zachowały się do dzisiaj cenne zabytki rzeźby (m.in. dzieła dłuta Wita Stwosza). Podziwiać tu można także: neogotycki ołtarz, XIX-wieczną ambonę oraz zabytkową studnię, zwaną "tatarską".