Początki kaplicy związane są z początkami życia religijnego w górniczej osadzie, gdyż miała ona powstać w roku 1312, kiedy powiększono kościół.

Następnie w bliżej nie sprecyzowanym czasie uległa zawaleniu. Remont tego co przetrwało, nastąpił dopiero w 1772 roku.

Architektem i budowniczym kaplicy był Kaspar Jentsch.

W chwili obecnej w kaplicy trudno dopatrzeć się reliktów starszych niż XVIII-wieczne. Mury zbudowane są z kamienia łamanego, łączonego gruboziarnistą zaprawą.

Plan kaplicy został założony na elipsie.

Od strony wschodniej przylega kwadratowa, niska przybudówka zakrystii. Całość wieńczy ośmioboczna latarnia przykryta cebulastą kopułką.

Kaplica zachowała prawie w komplecie późnobarokowe wyposażenie wnętrza. Ołtarz główny zgodnie z wezwaniem jest ufundowany ku czci św. Anny.

W niewielkim wnętrzu kaplicy zawieszono 7 olejnych obrazów.

Najcenniejszy z nich to XVIII-wieczna kopia średniowiecznego obrazu "Biczowanie Chrystusa".